خرپا فضایی

خرپایی فضایی یا همان سازه فضا کار یک ساختار خرپای بوده که در دو جهت دهانه های آن گسترش یافته و عضو های تنها تحت تاثیر  فشار قرار دارند. در ساختمان سازی مدرن قاب های فضایی کاربرد های فراوانی دارند. این دسته از قاب های خرپای اکثرا در سقف هایی با دهانه بزرگ و در ساخت گنبد و ساختمان های مدرن دیده میشود.

خرپا های فضای انواع مختلفی دارند.میتوان در زیر چند مثال از آن را مشاهده کنید:

  •  گنبدی
  •  تخت
  •  قوسی
  •  چند لایه
  • تک لایه
  • با فرم آزاد

تاریخچه خرپا فضایی

الکساندر گراهام بل با استفاده از مدل هندسه چهارضلعی آن را ایجاد کرد. علت علاقه گراهام بل به  ساخت قاب های قوی  محکم برای مهندسی هوانوردی و دریای بود سپس دکتر Mengeringhausen سیستم شبکه فضایی به نام  MERO را در سال 1943 در  کشور آلمان تاسیس کرد به این شکل بود که استفاده از خرپاهای فضای گسترش یافت.

اجزای تشکیل دهنده خرپا فضاییخرپا فضایی

  • لوله ها یا اعضای محوری که بخش اصلی را تشکیل میدهند.
  • این لوله ها میتوانند قسمت های توخالی داشته باشند که با استفاده از اتصالات به یکدیگر متصل میشوند.
  • در خرپا فضای انواع اتصالات وجود دارند که با توجه نوع لوله و غیره طراحی می شود

 

مزایای سازه فضایی

  • اجزای سازه فضاکار برای حمل و نقل و انباشت آسان هستند
  • این ویژگی های کمبرینگ قابل تنظیم هستند
  • نصب آسان در محل به دلیل قطعات پیش ساخته
  • به پرلین نیازی ندارد
  • بیشتر برای سازه هایی که دارای اشکال و مکانهای نامنظم پلان هستند مناسب است
  • همچنین ، برای سازه ای که دهانه وسیعی دارد مناسب است
  • سازه بدون ستون را به ما ارائه می دهد
  •  دارای قابلیت ضد زلزله بودن بالایی است
  • نسبت دهانه به عمق بسیار عالی است
  • هزینه حمل و نقل سازه فضای
  • ساختاری محکم قوی دارد و سبک است
  • بارهای متمرکز به طور مساوی در سراسر ساختار توزیع می شوند
  • آکوستیک بسیار خوبی دراد

معایب سازه های فضایی

  • فریم های فضایی مشبک که شامل یک ساختار صفحه ای سه بعدی می شوند بر اساس صلبیت مثلث هستند و از عناصر خطی تشکیل شده اند که معمولاً فقط تحت کشش یا فشرده سازی محوری قرار می گیرند
  • نوع و تعداد اتصالات برای جلوگیری از خم شدن یا پیچ خوردگی مناسب نیست

 

آیا روش خرپا فضایی برای همه نوع سازه‌ها مناسب است

روش خرپا فضایی معمولاً برای سازه‌هایی که نیاز به افزایش پایداری و استحکام دارند، قابل استفاده است. این روش بیشتر برای سازه‌هایی که به علت کاهش استحکام، حفره‌ها یا ضعف‌های زیر سازه دارند، مناسب است.

مثال‌هایی از سازه‌هایی که می‌توانند با روش خرپا فضایی پایدارسازی شوند، عبارتند از:

1.سازه‌های بتنی و فلزی: شامل ساختمان‌ها، پل‌ها، سازه‌های صنعتی و سازه‌های نفتی و گازی.

2. سازه‌های چوبی: مانند سازه‌های چوبی سنتی، خانه‌های چوبی و سازه‌های چوبی مدرن.

3. سازه‌های خاکی: مانند دیوارها و سازه‌های خاکی دیگر.

مهم است که قبل از استفاده از روش خرپا فضایی، سازه مورد نظر مورد بررسی و ارزیابی دقیق قرار گیرد تا مشکلات و نیازمندی‌های آن شناسایی شود. همچنین، برای اجرای این روش، نیاز به مهندسی متخصص و تجهیزات مناسب است. بنابراین، در هر مورد خاص، مشاوره و همکاری با متخصصان مهندسی سازه توصیه می‌شود تا روش مناسب برای پایدارسازی سازه مشخص شود.

چه نوع سازه‌هایی می‌توانند از خرپای فضاکار استفاده کنند؟

این سازه معمولاً برای سازه‌هایی با پایهٔ فضایی، استحکام بالا و سبک وزن مورد استفاده قرار می‌گیرد. برخی از مثال‌های متداول سازه‌هایی که می‌توانند از خرپای فضاکار استفاده کنند عبارتند از:

پل‌ها: خرپای فضاکار در طراحی پل‌ها، به خصوص پل‌های بزرگ و بلند با بازهٔ پرتاب بالا، استفاده می شود. این سازه می‌تواند به عنوان اجزای اصلی پل یا به عنوان سیستم پشتیبانی از سازه اصلی استفاده شود.

برج‌ها و ساختمان‌های بلند: خرپای فضاکار به دلیل وزن سبک و استحکام بالا، در طراحی برج‌ها و ساختمان‌های بلند استفاده می‌شود. این سازه می‌تواند به عنوان اجزای باربری اصلی ساختمان یا در قسمت‌های خاصی مانند برجک‌ها و پشتیبان‌ها مورد استفاده قرار گیرد.

استادیوم‌ها و سالن‌های ورزشی: خرپای فضاکار در سازه‌های ورزشی با پوشش‌های بزرگ که نیاز به پشتیبانی فضایی دارند، استفاده می‌شود. این سازه می‌تواند در سقف استادیوم‌ها، سالن‌های بزرگ و سایر فضاهای ورزشی به عنوان سیستم باربری اصلی مورد استفاده قرار گیرد.

ساختمان‌های پوششی و سقف‌های بزرگ: خرپای فضاکار در سازه‌های پوششی و سقف‌های بزرگ مانند سالن‌های نمایشگاهی، سالن‌های همایش، فرودگاه‌ها و سایر سازه‌های پوششی به کار می‌رود.

سازه‌های فضای باز: در برخی از سازه‌های فضای باز مانند پارک‌ها، فضاهای عمومی و پله‌های شهری نیز می‌توان از خرپای فضاکار برای ایجاد سازه‌های هندسی و زیبا استفاده کرد.

به علاوه، خرپای فضاکار در صنایع مختلفی مانند صنعت هوا و فضا، صنایع دریایی و ساخت و ساز به عنوان سازه‌های پشتیبانی و باربری مورد استفاده قرار می‌گیرد.

انواع سازه های خرپا فضایی بر اساس مصالح

سازه‌های خرپافضایی فلزی:
در این نوع سازه‌ها، از مصالح فلزی مانند فولاد و آلومینیوم برای ساخت عناصر اصلی استفاده می‌شود. فولاد به دلیل خواص مکانیکی برجسته خود از جمله مقاومت در برابر خمش، تنش و ضربه، بسیار مناسب برای سازه‌های خرپافضایی است. این نوع سازه‌ها به دلیل وزن سبک، قابلیت انعطاف‌پذیری و طول عمر طولانی، در بسیاری از برنامه‌های مختلف از جمله ساختمان‌ها، پل‌ها و سازه‌های موقت استفاده می‌شوند.

سازه‌های خرپافضایی مرکب:
در این نوع سازه‌ها، از ترکیب مصالح مختلف مانند فلز، بتن، چوب و مصالح پلیمری استفاده می‌شود. به عنوان مثال، سازه‌های فلزی با سیستم اتصالات بتنی یا سازه‌های چوبی با اجزای فلزی. این نوع سازه‌ها مزایایی از جمله انعطاف‌پذیری در طراحی، قابلیت تنظیم وزن و رفتار مکانیکی متنوع را دارند. آنها در برخی از برنامه‌های خاص مانند سازه‌های پل، سالن‌ها و سازه‌های بزرگ فضایی استفاده می‌شوند

خرپا فضایی گنبدی

خرپا فضایی مدل گنبدی یک نوع سازه فضاکار است که به شکل یک گنبد ساخته می‌شود. در این مدل، خرپاهای فضایی به صورت شبکه‌ای از قطعات سه بعدی متصل به هم، ساخته می‌شوند و در نهایت به شکل یک گنبد تشکیل می‌دهند.

خرپاهای فضایی مدل گنبدی به دلیل طراحی شکل گنبد، به خوبی بارها را به سمت پایه‌ها منتقل می‌کنند و باعث توزیع یکنواخت بار در سازه می‌شوند. این سازه‌ها به عنوان سقف یا پوشش ساختمان‌ها استفاده می‌شوند و معمولاً در ساختمان‌های مدرن و بزرگ کاربرد دارند.

استفاده از خرپاهای فضایی مدل گنبدی در سازه‌ها، علاوه بر استحکام و پایداری، به دلیل ظاهر زیبا و منحصربه‌فرد آنها، نیز مورد توجه قرار می‌گیرد. این سازه‌ها می‌توانند با استفاده از مواد مختلفی مانند فلز، بتن مسلح یا چوب ساخته شوند و به تناسب نیاز و طراحی ساختمان مورد استفاده قرار می‌گیرند.

تفاوت خرپا فضایی و سازه های فضاکار چیست؟

تفاوت خرپا فضایی و سازه‌های فضاکار در معانی و کاربردهای مختلفی که در علم و معماری دارند، وجود دارد.

  1. خرپا فضایی:
    • خرپا فضایی به‌طور کلی به ساختارها و سازه‌هایی اطلاق می‌شود که در فضا و به خصوص در ماوراءجو کاربرد دارند. این مفهوم شامل هر نوع سازه‌ای می‌شود که در محیط خلاء (فاصله بین سیارات یا اجرام آسمانی) وجود دارد.
  2. سازه‌های فضاکار:
    • این مفهوم به طور خاص به سازه‌ها، ابزارها، و وسایل فضانوردی اشاره دارد که برای اکتشاف و مطالعه فضا ساخته شده‌اند. به عنوان مثال، ماهواره‌ها، کپسول‌های فضانوردی، ایستگاه‌های فضایی، و روبات‌های فضایی ممکن است جزء سازه‌های فضاکار باشند.

بنابراین، خرپا فضایی مفهومی گسترده‌تر است که هر نوع سازه‌ای را در فضا شامل می‌شود، در حالی که سازه‌های فضاکار به طور خاص به سازه‌ها و وسایل مرتبط با فضانوردی و اکتشاف فضا اشاره دارد.

خرپاهای فضایی سقف

خرپاهای فضایی سقف  از نوع خرپاهای سه بعدی هستند که برای استحکام‌بخشی به سازه‌های سقف استفاده می‌شوند. این خرپاها معمولاً از المان‌های فلزی متصل به یکدیگر تشکیل شده‌اند و شکلی مشابه شبکه یا چارچوب سه بعدی دارند. خرپاهای فضایی سقف در ساختمان‌های بزرگ و صنعتی استفاده می‌شوند و به عنوان عناصر اصلی سازه در سقف‌ها عمل می‌کنند.خرپا فضایی

خرپاهای فضایی سقف دارای ویژگی‌ها و کاربردهای زیر هستند:

استحکام بالا: با تشکیل یک شبکه فلزی سه بعدی، خرپاهای فضایی سقف مقاومت و استحکام بالایی دارند. این خرپاها قادرند بارهای سنگین را تحمل کنند و سازه را در مقابل نیروها و لرزه‌های زلزله مقاوم کنند.

سبک وزن: خرپاهای فضایی سقف به دلیل ساختار خود به صورت شبکه و استفاده از المان‌های فلزی نسبتاً سبک وزن هستند. این ویژگی باعث می‌شود ساختمان کلی سبکتر شده و بارهای غیرضروری در سازه کاهش یابد.

انعطاف‌پذیری در طراحی: خرپاهای فضایی سقف به دلیل ساختار سه بعدی و شبکه‌ای که دارند، امکان طراحی و ایجاد اشکال مختلف را فراهم می‌کنند. این انعطاف‌پذیری در طراحی به معماران و مهندسان اجازه می‌دهد تا سقف‌های منحنی، غیرمنظم، یا با الگوهای هندسی خاص ایجاد کنند.

اتصالات مقاوم: خرپاهای فضایی سقف از طریق اتصالات فلزی مقاوم به سایر قسمت‌های سازه متصل می‌شوند. این اتصالات مقاوم باعث می‌شود سازه استحکام و پایداری بیشتری داشته باشد و نیروها به طور متوازن در سراسر سازه توزیع شوند.

میتوانید مقاله های دیگر مارا نیز بخوانید:استرات،خاک برداری،دیوار برلینی